Nasabnomai 4

4
наи Худро дод, то хар кй ба У имон оварад, талаф наша-
вад, балки хаёти човидонй ёбад.
"Зеро Худо Писари Худро ба чахон барои он нафирис-
тод, ки бар чахон доварй кунад, балки барои он ки чахон
ба воситаи У начот ёбад.
"Падар Писарро дуст медорад ва хама чизро ба дасти
У додааст.
"Хар кй ба Писар имон оварад, хаёти човидонй меё-
бад. Ва хар кй ба Писар имон наоварад, хаётро нахохад дид,
балки Fазаби Худо бар вай мемонад".

Боз гуфт: "Шахсе ду писар дошм;
"Ва хурдии онхо ба падар гуфт: "Эй падар! Он кисми
молу мулкро, ки бояд ба ман расад, ба ман дех". Ва падар
дороии худро ба онхо таксим кард.
"Баъд аз чанд руз писари хурдй хар он чи дошт,
чамъ карда, ба кишвари дурдасте рафт ва дар он чо дороии
худро дар айшу нуш исроф намуд.
"Вакте ки хамаашро сарф кард, кахтии сахте дар
он кишвар руй дод, ва у ба мухточй дучор шуд;
"Ва рафта, хизматгори яке аз сокинони он кишвар
шуд, ки вай уро ба сахрои худ фиристод, то ки хукбонй ку-
над;
"Ва у орзу дошт шиками худро аз харнубе* ки хукон
мехурданд, пур кунад, лекин хеч кас онро ба у намедод.
"Окибат у ба худ омада, гуфт: "Чй кадаре аз муз-
дурони падарам нони фаровон доранд, аммо ман дар ин чо
аз гуруснагй ба халокат мерасам!
"Бархоста, назди падарам меравам ва ба вай мегуям:
эй падар! Ман пеши осмон ва пеши ту гунох кардаам,
"Ва дигар лоики он нестам, ки писари ту хонда ша-
ваг; маро чун яке аз муздуронат кабул кун".
"Ва у бархоста, суи падараш равона шуд. Ва хануз
у хеле дур буд, ки падараш уро дида, рахмаш омад; ва тозон
рафта, уро ба оFуш кашиду бусид.
"Ва писар ба вай гуфт: "Эй падар! Ман пеши осмон
ва пеши ту гунох кардаам, ва дигар лоики он нестам, ки
писари ту хонда шавам".
"Аммо падар ба Fуломони худ гуфт: "Либоси бехтарине
оварда, ба у бипушонед, ва ангуштарин ба дасташ ва муза
ба пойхояш бидихед;