Nasabnomai 2

2
чое барои онхо набуд.
Дар он сарзамин чупононе буданд, ки шабона дар
хавои кушод рамаи худро посбонй мекарданд.
Ва фариштаи Худованд бар онхо зохир гардид, ва
чалоли Худованд дар гирду пешашон дурахшид, ва онхо
баFоят харосон шуданд.
Фаришта ба онхо гуфт: "Натарсед; зеро ки муждаи
Бузурге ба шумо мерасонам, ки он барои тамоми кавм хохад
буд:
"Имруз барои шумо дар шахри Довуд Начотдиханда
таваллуд шуд, ки У Масехи Худованд аст;
"Ва ин аст аломат барои шумо: Кудакро парпечшуда
ва дар охуре хобида хохед ёфт".
Ногахон бо фаришта фавче аз лашкари осмон пайдо
шуданд, ки Худоро хамду сано хонда, мегуфтанд:
"Худоро чалол дар арши агьло,
ва осоиштагй бар замин,
ва хусни таваччух дар миёни мардум бод".
вакте ки фариштагон аз пеши онхо ва осмон сууд кар-
чанд, чупонон ба якдигар гуфтанд: "Биёед, ба Байт-Лахм
биравем ва он чиро, ки дар он чо вокеъ шудааст, ва Худо-
ванд онро ба мо хабар додааст, бубинем".
Ва бо шитоб омаданд, ва Марьям ва Юсуф ва Кудакро,
ки дар охур хобида буд, ефтанд.
Ва чун диданд, он суханеро, ки ба онхо дар бораи Ин
Кудак гуфта шуда буд, накл карданд.
Ва хамаи онхое ки шуниданд, аз он чи чупонон ба
онхо какл карданд, мутааччиб шуданд.
Ва Марьям хамаи ин суханонро дар дили худ чо дода,
нигох медошт.
Ва чупонон баргашта, Худоро хамду сано мехонаданд
ва ситоиш мекарданд барои хамаи он чизхое ки шунида ва
дида буданд, чунон ки ба онхо гуфта шуда буд.
Вакте ки дар хаштрузагй Уро хатна карданд, ба У
Исо ном доданд, чунон ки фаришта Уро, пеш F он ки дар
шикам пайдо шапад, номида буд.
Ва Кудак калон шуда, рухаш кавй мегашт ва аз хик-
мат пур мешуд, ва файзи Худо бар У буд.
Инчунин вакте ки У дувоздахсола буд, онхо аз руи
таомули ид ба Ерусалим омаданд,