10
"У дар ин чо нест, зеро,
чунон ки гуфта буд, эхьё
шуд;
биёед, чоеро, ки У хуфта
буд, бубинед,
"Ва ба зудй рафта, ба
шогирдонаш гуед, ки У аз
мур-
дагон эхьё шуд ва пеш аз
шумо ба Чалил меравад: дар
он
что Уро хохед дид; инак ба
шумо гуфтам".
Ва онхо шитобон аз кабр
баромада, бо тарс ва шодии
азим давида рафтанд, то
ки ба шогирдони У хабар
диханд.
Чун онхо мерафтанд, баъзе
аз посбонон ба шахр ома-
да, ба саркохинон тамоми
вокиаро хабар доданд.
Ва онхо бо пирон чамъ
омада ва машварат карда,
ба сарбозон пули бисьёре
доданд
Ва гуфтанд: "Бигуед, ки
шогирдони У шабона омада,
вакте ки мо дар хоб будем,
Уро дуздидаанд;
"Ва агар ин сухан ба
гуши хоким расад, мо вайро
бовар мекунонем ва
шуморо аз хатар фориF
мегардонем".
Онхо пулро гирифта,
мувофики он дастур амал
кар-
данд. Ва ин овоза то имруз
дар миёни яхудиён пахн
шудааст.
Аммо ёздах шогирд ба
Чалил, ба кухе ки Исо таъин
карда буд, рафтанд,
Ва Уро дида, ба У сачда
карданд; лекин баъзе аз он-
хо ба шубха афтоданд.
Ва Исо наздик омада, ба
онхо гуфт: "Ба Ман тамоми
кудрат дар осмон ва бар
замин дода шудааст:
"Пас, биравед ва хамаи
халкхоро шогирд созед ва
онхоро ба исми Падар ва
Писар ва Рухулкудс таъмид
дихед,
"Ва онхоро таълим
дихед, то хар он чиро, ки ба
шумо
фармудам, ба чо оваранд;
ва инак, Ман харруза то
охираз-
замон бо шумо хастам".
Омин.
Ва Худованд, пас аз он ки
ба онхо сухан гуфт, ба
осмон сууд карда, ба
ямини Худо нишаст.
ВАКТЕ ки рузи Пантикост
фаро расид, хамаашон
якдилона дар як чо чамъ
омаданд;
Баногох FулFулае, мисли
садои тундбод, аз осмон
баромад ва тамоми хонаро
пур кард,
Ва забонахои аз хам
чудое, мисли забонахои
оташ,
ба онхо зохир шуда,
якто-якто бар хар яке аз
онхо карор
гирифт.
Хамаашон аз Рухулкудс
пур шуданд, ва чун Рух
ба онхо кудрати такаллум
бахшид, ба забонхои
дигар-дигар